Sakramenty to dla nas prawdziwe źródła łaski, źródła, z których czerpiemy siłę do naszej codzienności, do naszego kroczenia za Chrystusem, do trwania przy Nim.

Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego

Największą radością jest dla nas możliwość codziennego uczestnictwa w Eucharystii. Jeśli to możliwe, czynimy to razem. Planując każdy dzień, zastanawiamy się, kiedy i gdzie będziemy uczestniczyć w Eucharystii. Nie zawsze to jest proste, ale jeśli chcemy, żeby to był prawdziwy szczyt dnia i źródło, które daje nam moc, to warto podjąć ten wysiłek. A czasami nawet z czegoś zrezygnować… Świadomie raz czy drugi nie spędzaliśmy wakacji poza granicami kraju, bo wiedzieliśmy, że nie będziemy mieli możliwości uczestnictwa w codziennej Eucharystii. Z tegoż samego powodu rezygnowaliśmy z wycieczek zakładowych albo ze zbyt czasochłonnych wyjść w góry podczas wakacji… 

Dziękujemy Panu Bogu za to, że daje nam każdego dnia to pragnienie spotykania się z Nim w sakramencie miłości. Dziękujemy także za to, że w naszej parafii jest kaplica wieczystej adoracji, gdzie On zawsze jest i czeka… Staramy się o tym pamiętać i jak najczęściej w ciszy „zamęczać” Go różnymi sprawami. To pragnienie spotykania Chrystusa w Eucharystii przekazujemy także innym, poprzez przygotowywanie od ponad 20 lat dzieci do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii, poprzez pomoc ich rodzicom w odkrywaniu tego daru, poprzez szczególną troskę o ten dar w czasie rekolekcji. 

A pozostałe sakramenty wtajemniczenia, te przyjmowane raz w życiu? Staramy się żyć ich łaskami przede wszystkim poprzez udział w rekolekcjach Domowego Kościoła oraz uczestnictwo w liturgii Kościoła. Każdego więc roku odnawiamy łaski sakramentu bierzmowania na Oazie Rekolekcyjnej Diakonii Rekolekcji Domowego Kościoła I stopnia czy podczas Centralnej Oazy Matki. Za każdym razem, przyzywając Ducha Świętego, prosimy o konkretne dary potrzebne na dany czas nam osobiście, naszemu małżeństwu, w naszej pracy czy pełnionej posłudze w Kościele. 

Sakrament chrztu świętego staje się nam szczególnie bliski podczas Triduum Paschalnego. Ten czas świętowania przeżywany w formie rekolekcji daje nam możliwość jeszcze głębszego wejścia w istotę tego sakramentu odrodzenia.

Sakramenty uzdrowienia

Świadomie, przed poważną operacją czy w czasie ciężkiej choroby, korzystaliśmy z sakramentu namaszczenia chorych. Wierzymy, że jeśli nawet Pan Jezus od razu nie ulży w cierpieniu, to na pewno da moc do jego dźwigania, pomoże zobaczyć inny wymiar choroby, pomoże złączyć cierpienie z Jego krzyżem i wskaże sposoby ofiarowania tego cierpienia za innych…

Sakrament pokuty i pojednania każdy z nas przeżywa inaczej, choć na pewno ma duży wpływ na nasze życie małżeńskie, na relacje z innymi. I choć jedno z nas korzysta przy tym sakramencie z posługi stałego spowiednika, a drugie ze stałego konfesjonału, to Pan Jezus pokazuje, jak ważny i przemieniający to dar.

Sakramenty w służbie komunii i posłania wiernych

Sakramentem małżeństwa staramy się żyć na co dzień i nie na odległość. Wiemy, że to wielka łaska Pana Boga, że w ciągu 18 lat małżeństwa jedyne noce, w które nie mogliśmy być razem to te, które spędzaliśmy w szpitalnym łóżku. Wiele dziedzin nas łączy – praca zawodowa, zaangażowanie w życie parafii, posługa w Ruchu… choć w związku z posługą pojawił się ostatnio pewien dylemat… bo zawsze razem, a tu w przypadku posługi w Centralnej Diakonii Jedności osobno… nowa rzeczywistość w naszym prawie 30-letnim trwaniu w Ruchu… ufamy, że Pan Bóg ma w tym swój plan… W realizowaniu sakramentu małżeństwa każdego dnia pomagają nam zobowiązania – nie zawsze łatwe w realizacji, ale zawsze pomagające powrócić do źródła łaski…

W sakramencie święceń przychodzi do nas Pan Bóg z wielkim darem obecności w osobie kapłana, dzięki któremu możemy korzystać z sakramentów, który daje nam te źródła łaski każdego dnia. W ciągu życia Pan Bóg postawił na naszej drodze wielu wspaniałych kapłanów, dzięki którym mogliśmy odkrywać charyzmat Ruchu Światło-Życie, dzięki którym mogliśmy wzrastać w naszej miłości małżeńskiej i którzy mobilizowali nas do dawania z siebie jeszcze więcej. W ostatnich latach obdarzył nas kapłanem – towarzyszem drogi w codzienności, ale także w posługiwaniu innym w Ruchu. Postawił osobę, dzięki której możemy wzrastać… to duchowy doradca, który wymaga z miłością. Wiemy, że otrzymane dary to także zadanie dla nas… Staramy się więc wspierać kapłanów naszą modlitwą, duchową adopcją, obecnością… I widzimy, jak te dwa sakramenty, będące dzięki mądrości Kościoła, w tej samej grupie, wspaniale się uzupełniają i jak wiele mogą zrobić razem

Za dar ks. F. Blachnickiego, który drogę formacji tak mocno związał z sakramentami, chwała Panu!

Kasia i Paweł