Myślałem o tej pielgrzymce już od dawna. To przecież mały jubileusz - 10. pielgrzymka wspólnoty małżeństw Domowego Kościoła z całego kraju do sanktuarium św. Józefa w Kaliszu. Moją wielką radością jest, że byłem na każdej pielgrzymce, choć nie zawsze z moją kochaną żoną Wandą, gdyż pracuje na zmiany w szpitalu.
Chciałbym przypomnieć trochę historię naszego pielgrzymowania. W 1998 roku przypadło 25-lecie powstania wspólnoty Domowego Kościoła. Na spotkaniu opłatkowym w Krakowie Władka i Włodek Sygulscy z Wielunia zaproponowali ogólnokrajową pielgrzymkę dla uczczenia tego jubileuszu do sanktuarium św. Józefa w Kaliszu. Święty Józef jest opiekunem chrześcijańskich rodzin, małżonków, ojców i sierot. Jest też patronem wszystkich ludzi pracy, a od 1970 roku Kościoła. W sanktuarium kaliskim znajduje się łaskami słynący obraz przedstawiający Świętą Rodzinę, której harmonijnie ustawione postacie umieszczone są na tle panoramy typowego polskiego miasta. Nad postaciami unosi się gołębica symbolizująca Ducha Świętego i Bóg Ojciec z szeroko rozpostartymi ramionami oraz napis Idźcie do Józefa. I tak 28 marca 1998 roku rozpoczęło się coroczne pielgrzymowanie małżeństw Wspólnoty Domowego Kościoła do sanktuarium św. Józefa w Kaliszu. Zaskoczeniem była ponad tysięczna liczba pielgrzymów, z trudem mieściliśmy się w katedrze kaliskiej i w sanktuarium. Radości nie ukrywał ks. bp Stanisław Napierała, podkreślając, że żadna grupa przybywająca z pielgrzymką nie była tak liczna (do chwili obecnej stanowimy najliczniejszą grupę pielgrzymów). Wielką radością była obecność Siostry Jadwigi - matki Domowego Kościoła, a także pierwszego moderatora krajowego ks. kanonika Stefana Patryasa.
Centrum spotkania stanowiła Eucharystia sprawowana wówczas o północy w kaplicy Cudownego Obrazu. Podczas Eucharystii dokonaliśmy zawierzenia rodzin Domowego Kościoła św. Józefowi. Następnie trwało nocne czuwanie wypełnione modlitwą i rozważaniem Drogi Krzyżowej. Było to dla wszystkich wielkie przeżycie wypełnione skupieniem oraz dziękczynieniem Panu Bogu za Założyciela ks. F. Blachnickiego wspólnoty w której nasze rodziny mogą się formować.
Następne pielgrzymki już są jednodniowe (z jednym wyjątkiem). Jest to dla mnie zawsze czas zastanowienia się - jaki jestem? Jakie miejsce w moim życiu zajmuje Jezus? Wpatrując się w św. Józefa mogę się zastanowić, jakim jestem ojcem, mężem. Obraz Świętej Rodziny skłania do refleksji nad moją rodziną. Jest to czas oderwania się od codziennego zabiegania, czas przeznaczony na refleksję, a przede wszystkim czas ofiarowany przez Boga Ojca dla umocnienia mojej wiary. Czas umocnienia, upewnienia się, że nie jestem sam. Są razem ze mną inni, którzy również przyjeżdżają po umocnienie na dalsze dni. Też z różnymi problemami osobistymi, rodzinnymi. Jest to dla mnie czas radosnego spotkania z siostrami i braćmi, czasem po wielu latach, po wspólnie przeżywanych rekolekcjach. I ta nieraz pospieszna wymiana zdań, krótkie świadectwo, dzielenie się problemami i radościami - jakie to wielkie umocnienie, a zarazem radość dająca nadzieję, że nie ja mam problemy, inni mają większe. Bardzo mnie takie spotkania umacniają, wiem, że nie jestem sam, jest Pan Bóg, który jednoczy nas wszystkich. Ale to nie wszystko. Eucharystia, w czasie której czuje się wspólnotę ludzi zjednoczonych w modlitwie, przeżywających ofiarę Jezusa dla naszego umocnienia. A wspaniały śpiew całej wspólnoty, nie tylko w kościele, ale i przed kościołem. Tego można doświadczyć u św. Józefa, a jakiej to daje mocy każdemu kto w takiej wspólnotowej Eucharystii uczestniczy!
Jest zawsze z nami Siostra Jadwiga, która swoją obecnością przypomina nam naszego Założyciela Sługę Bożego ks. Franciszka Blachnickiego oraz daje świadectwo swojego oddania rodzinom Domowego Kościoła Ruchu Światło Życie. Jest też z nami zawsze ks. bp Stanisław Napierała, który swoim pasterskim słowem nas umacnia i daje swoją obecnością świadectwo ojcowskiej opieki oraz zawierza wszystkie rodziny opiece św. Józefa.
Pisząc te słowa jestem myślami w Kaliszu, powraca wspaniały czas radości w Panu, staje przed oczyma trzytysięczna w tym roku wspólnota ludzi radosnych ze spotkania z Jezusem. Temat pielgrzymki brzmiał: „Sakramentalna małżeństwo drogą do świętości”. Konferencję wygłosił ks. Andrzej Wachowicz, moderator krajowy Domowego Kościoła. Słuchaliśmy medytacji i świadectw na temat obecności św. Józefa w życiu małżeńskim
Radość tego spotkania jeszcze długo będzie gościć w moim sercu. Myślę, że nie tylko w moim. Tych, którzy jeszcze nie doświadczyli radości pielgrzymowania i wspólnej modlitwy w Kaliszu, w sanktuarium św. Józefa zapraszam za rok.