Sakrament małżeństwa i jego duchowość tworzy wspólnotę o niepowtarzalnej kulturze życia i miłości, możliwej do stworzenia tylko przez małżeństwa zjednoczone z Chrystusem. Kultura ta obejmuje zarówno modlitwę, słuchanie Słowa Bożego, życie sakramentalne, świętowanie, odpoczynek, zabawę, rozmowę, intymność i życie seksualne, wychowanie dzieci, naukę i pracę, ekonomię, pielęgnowanie zwyczajów chrześcijańskich, troskę o ubogich, ewangelizację, świadectwo życia, gościnność, podejmowanie inicjatyw obywatelskich… Wszystkie te elementy codziennego życia stają się wyrazem wspólnotowego życia chrześcijańskiego, stają się drogą do świętości, i wyrazem życia Kościoła. Kościół odkrywany przez małżeństwo, to wspólnota w niepowtarzalny sposób integrująca przyrodzone i nadprzyrodzone doświadczenie życia. Relacja z Bogiem obejmuje w nim całą ludzką egzystencję: od modlitwy po życie seksualne.

Tak naturalnych, autentycznych i bogatych więzi jakie są w małżeństwie nie jest w stanie wytworzyć żadna wspólnota w Kościele. Tylko małżeństwo może tak dobrze zintegrować wiarę w Boga z kulturą codziennego życia. Dlatego małżeństwo i założona przez nie rodzina ma stać się w Kościele najwspanialszą wspólnotą jaka jest na świecie, najdoskonalszym objawieniem Boga, najważniejszym i najskuteczniejszym środowiskiem przekazu wiary z pokolenia na pokolenie.

Małżeństwo i wywodząca się z niego rodzina – wspólnota powołana bezpośrednio przez Boga na samym początku ludzkości, po spotkaniu z Chrystusem, na mocy sakramentu małżeństwa, staje się małym, domowym Kościołem – cząstką Ciała Chrystusa stworzoną przez duchowo-cielesną więź męża i żony. Małżeństwo uczestnicząc we więzi Chrystusa i Kościoła zmierza do pełnej dojrzałości zgodnie z zamysłem Boga stając się prorocką wspólnotą, która jest dana całemu Kościołowi, aby mógł zrozumieć jakiej więzi z człowiekiem pragnie Bóg i jak ta wieź ma się wyrazić w życiu Kościoła. 

To tylko fragment artykułu, całość w drukowanym "Wieczerniku".