W dniach 22-24 października 2010r. w Porszewicach k/ Łodzi odbyła się V Kongregacja Diakonii Ruchu Światło-Życie. Zostałam delegatem na tę kongregację z ramienia Diakonii Życia, w której posługuję od kilkunastu lat.

Młodsi stażem w Ruchu mogą się zapytać, co to za zjazd i kto w nim uczestniczy, czy to ta sama kongregacja, która odbywa się w lutym w Częstochowie? Otóż nie. To nie ta sama. Na Kongregację Odpowiedzialnych do Częstochowy może właściwie pojechać każdy członek naszego Ruchu. I ci, którzy tam byli, wiedzą, że uczestniczy w niej nawet do 1000 osób. Natomiast ta kongregacja, o której piszę, zgromadziła ponad 100 osób będących członkami stowarzyszenia.. Nasz Ruch w pewnym momencie rozwoju potrzebował powołać do życia „Stowarzyszenie Diakonia Ruchu Światło-Życie”, aby pewnym sprawom nadać bieg prawny. Obecnie w tym stowarzyszeniu jest 1507 członków. Ale raczej trudno byłoby zgromadzić wszystkich razem w celu podjęcia konkretnych decyzji, dlatego spośród członków powołani zostali delegaci. W Stowarzyszeniu służą osoby, które na serio traktują charyzmat pozostawiony przez Ojca Franciszka Blachnickiego i troszczą się o jedność w Ruchu, jego dalszy rozwój. Nie rzadziej niż raz na trzy lata odbywa się właśnie kongregacja, która gromadzi członków Stowarzyszenia.

Pierwszy raz uczestniczyłam w takim spotkaniu na szczeblu krajowym. Urzekło mnie miejsce. Nowoczesny Dom Rekolekcyjny ze wszystkimi urządzeniami, które w dzisiejszych czasach pomagają przekazać obrazowo informacje. Pięknie położone w lesie, w scenerii jesiennej kolorystyki. Duża kaplica z pięknie sprawowaną liturgią, z kapłanami, których słowa same wchodzą do serc słuchaczy. Sekretariat kongregacji naprawdę włożył wiele serca i czasu, by nam uczestnikom pozwolić sprawnie to spotkanie przeżyć.

Rozpisałam się, ale mógłby ktoś zapytać: po co tam pojechaliście? Prawie półtora roku trwały prace nad dokumentem porządkującym sprawę diakonii w naszym ruchu. Jestem przekonana, że wiele osób to pojęcie zna, bo sami posługują na co dzień w różnych diakoniach. Ale nie dla wszystkich jest oczywiste, że formacja w naszym ruchu właśnie do podjęcia diakonii prowadzi. Nie wszyscy wiedzą, ile jest diakonii i jakich, jak często się powinna spotykać i co robić. I właśnie ten dokument, nad którym się pochylaliśmy poprzez osobiste studium, wspólnie na spotkaniach w małych grupach, w czasie dyskusji i wreszcie głosując, czy zgadzamy się na dokument w takiej formie i treści, czy też nie, jest owocem tej kongregacji. „Diakonia miejscem formacji i posługi w Ruchu Światło-Życie i poprzez Ruch Światło-Życie” to tytuł tego dokumentu. Osobiście bardzo się z niego cieszę, bo naprawdę wiele spraw porządkuje i mam nadzieję, że ułatwi pracę wielu diakoniom. A także zmobilizuje tych, którzy może o diakonii w swojej formacji zapomnieli i powierzone im talenty zechcą odkopać. .Bardzo zachęcam do jego przestudiowania. (www.oaza.pl/dokument.php?id=2946).

Wiemy albo nie, że w Ruchu posługuje Centralna Diakonia Jedności. To jeszcze węższe grono odpowiedzialnych. Z urzędu wchodzą do niej wszyscy odpowiedzialni za poszczególne diakonie centralne w Ruchu, para krajowa DK, moderator DK, oczywiście moderator generalny, moderator Unii Kapłanów Chrystusa Sługi, odpowiedzialna za INMK. Zapewne nie wymieniłam wszystkich. Ale poza tymi osobami kongregacja wybiera w drodze głosowania jeszcze 5 osób, które powiększają to bardzo odpowiedzialne grono. Tym razem wybrani zostali Grażyna Miąsik, Robert Derewenda, Jacek Nowak, ks. Andrzej Pawlak, Dorota Domańska

Od poprzedniej kongregacji minęły 3 lata, dlatego w czasie tego zjazdu było miejsce na złożenie sprawozdań z prac poszczególnych diakonii centralnych (ewangelizacji, modlitwy, liturgicznej, życia, misyjnej i innych), Ruchu jako całości, zaprezentowanego przez Moderatora Generalnego ks. Adama Wodarczyka. Przedstawiony został również długoterminowy cel dla Ruchu – przygotowanie do jubileuszu roku 2033, czyli pamiątki odkupienia. Droga do celu też została ukazana. Szczegóły można doczytać w referacie programowym Moderatora Generalnego zamieszczonym na naszej stronie (www.oaza.pl/dokument.php?id=2947). To bardzo otwiera oczy, kiedy można usłyszeć o wielu wspaniałych inicjatywach podejmowanych przez nasz ruch, w których uczestniczyli ludzie, opowiadający o tym. Bardzo mnie poruszyły świadectwa z III stopnia odbywającego się w Hiszpanii w drodze do Santiago de Compostela jako przygotowanie do „Operacji Madryt 2011”, o „Ewangelizacji na żebraka”, która odbyła się na plażach nad naszym Bałtykiem i o międzynarodowej oazie, która miała miejsce w Krościenku. Nie pozwólcie za długo czekać Waszej ciekawości i poszukajcie więcej informacji o tych wydarzeniach. Niech Wasza wiara też się umocni.

To cudowne, że jest tylu ludzi w naszym Ruchu zatroskanych o jego rozwój, jedność wszystkich stanów i wspólnot go tworzących.