Tegoroczna Kongregacja Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie odbywająca się w Częstochowie w dniach 20-23 lutego była szczególna z co najmniej dwóch powodów. Po pierwsze było to spotkanie jubileuszowe – czterdzieste (w innym zapisie XL, co dla niektórych oznaczało większy niż dotychczas rozmiar), po drugie: nie zdarzyło się dotychczas, by kongregację prowadził moderator generalny będący biskupem.

Wstępem do kongregacji była piątkowa modlitwa, w której powierzaliśmy Panu Bogu każdego z osobna i całą wspólnotę zebranych a także wspólnotę kościoła. Z mocą wybrzmiały słowa pieśni „Duchu święty wzywam przyjdź” i „Wszechmogący Bóg jest pośród nas”.

Sobotni poranek rozpoczęliśmy jutrznią, której przewodniczył moderator krajowy Domowego Kościoła ks. Tomasz Opaliński. Rozważając znaczenie i zadania Wielkiego Postu zaprosił nas do takiego przeżywania tego okresu, w którym mniej będziemy skupieni na wyrzeczeniach a bardziej na czynieniu dobra. Wskazał, że Post ma przede wszystkim wymiar społeczny. Odnosząc się do nowego tematu roku „W mocy Ducha Św.” modlił się, by tenże Duch dał nam „serce nowe” , tak abyśmy potrafili dostrzec wokół ludzi potrzebujących pomocy i wiedzieli jak jej udzielić.

Oficjalnego otwarcia Kongregacji dokonał biskup Adam Wodarczyk odwołując się do pamiętnej modlitwy papieża Jana Pawła II „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi.” Trzykrotne wezwanie całej zgromadzonej wspólnoty wprowadziło nas w temat spotkania. 

W słowie programowym bp Adam Wodarczyk zwrócił uwagę, że ósmy raz przewodniczy Kongregacji ale pierwszy raz jako biskup i odczytuje to jako cud ojca Franciszka – jego uśmiech z nieba. Przyjęte przez niego hasło biskupie „Światło-Życie” oznacza, że z Ruchu się nie wypisuje, że Ruch to jego dom, w którym ma wielu bliskich przyjaciół. Następnie poprosił wspólnotę o modlitwę w swej intencji i klęknąwszy pozwolił, abyśmy, z wyciągniętymi nad nim rękoma wzywali Ducha Świętego, by go prowadził i wspierał. 

Przebogatą w treść historią księdza Blachnickiego i jego współdziałania z Duchem Świętym w tworzeniu Ruchu biskup Adam przybliżył nam tematykę nowego roku formacyjnego. Zadając pytania skłaniał do refleksji: jaka jest nasza wiara? Czy żyjemy w Duchu Świętym? Czy jest On obecny we wspólnotach, które tworzymy? Zwrócił też uwagę, że przyjęcie Chrystusa jako Pana i Zbawiciela odbywa się raz, a napełnianie Duchem Świętym to nieustanny proces prowadzący do podejmowania walki duchowej. Doświadczenie mocy Ducha Świętego. pozwala opierać się w trudnych chwilach na wierze, a nie na emocjach czy uniesieniach. Owocem życia w Duchu Świętym jest postawa uwielbienia i dziękczynienia. 

Znany dogmatyk ks. dr Grzegorz Strzelczyk w prelekcji dotyczącej mocy Ducha Świętego w Kościele odpowiedział na pytanie dlaczego po dwóch tysiącach lat trzeba znów odkrywać Jego obecność i działanie. Kreśląc przed nami historię Zbawienia pisaną tchnieniami Ducha Świętego wyjaśniał znaczenie wcielenia i sukcesji apostolskiej jako nieprzerwanego łańcucha przekazu mocy Ducha Świętego Biskupów mających tę moc nazwał „dystrybutorami Ducha”, gdyż nie służą tylko strukturze Kościoła, ale wyświęcając prezbiterów czy bierzmując obdarowują innych otrzymanym darem. Następnie poprzez refleksję nad grą słów „posiadam Ducha” czy „jestem posiadany” zwrócił uwagę, że Kościół posiadając Ducha Świętego może go nie używać, a jeśli sam należy do Niego, to staje się Jego narzędziem. Sobór Watykański II stwierdził, że „ten sam Duch jest w Głowie i członkach” co staje się gwarantem jedności, bo ten sam Duch jest w Chrystusie i w wielu osobach stanowiących Jego mistyczne Ciało – Kościół. Jest to też sposób w jaki Duch Święty. objawia swe działanie w świecie – poprzez ludzi i poprzez Kościół.

Kolejnym prelegentem był ksiądz dr Tomasz Tomaszewski, który przybliżał Biblię jako miejsce spotkań z Duchem Świętym. Z jednej strony usłyszeliśmy w jaki sposób postrzegano i ukazywano Ducha Świętego w Starym i Nowym Testamencie, a z drugiej jak te historie wzajemnie się wypełniają podkreślając działanie Bożej mocy. 

Opowiadając historię Zbawienia nie sposób zapomnieć o liturgii, która łączy w sobie to, co było i to, co jest dzisiaj. Wydarzenia biblijne uobecniane w liturgii w mocy Ducha Świętego zyskują swą pełnię i dzięki niej pozwalają zanurzyć się w jej głębi. Tajemnice te wyjaśniał nam ksiądz dr Tomasz Bać odwołując się naszego charyzmatu, który zakłada odnowę człowieka w liturgii i poprzez liturgię. Podróż przez poszczególne części Eucharystii, w której ks. Tomasz był naszym przewodnikiem pozwoliła dostrzec działanie i obecność w niej Ducha Świętego.

Ostatnia przedpołudniowa konferencja dotyczyła zaangażowania Ruchu Światło-Życie w organizację Światowych Dni Młodzieży. Poprowadzona przez księdza Grzegorza Suchodolskiego była zaproszeniem do współpracy w tym wielkim dziele. Wskazując obszary, w których możemy podzielić się naszym doświadczeniem i świadectwem ks. Suchodolski odwołał się do bogactwa naszego charyzmatu, abyśmy czerpiąc z niego służyli całemu Kościołowi.

Sesję popołudniową rozpoczęła uroczysta Eucharystia sprawowania w Jasnogórskiej Bazylice pod przewodnictwem bp. Artura Mizińskiego Sekretarza Generalnego KEP, przy udziale bp. A. Szala i bp. A. Wodarczyka oraz grupie około 150 księży. 

Zgromadzeni ponownie w Auli o. Kordeckiego wysłuchaliśmy sprawozdania poszczególnych Diakonii Ruchu omawiającego zarówno to, co już się wydarzyło czy dokonało, jak też plany na kolejny rok pracy.

Na zakończenie popołudniowego spotkania ks. Ryszard Nowak zaprosił nas do „Wielkiej modlitwy o nowe wylanie Ducha Św.”. Był to czas osobistego spotkania z Mocą Bożego Tchnienia. Śpiewając i radując się wspólnotą wielbiliśmy Boga oraz wzywaliśmy Ducha, by zstąpił i napełnił nas swymi darami. 

Po przerwie wieczornej biskup Wodarczyk poprowadził Nieszpory połączone z uroczystym błogosławieństwem nowych członków Diakonii. W wygłoszonym słowie Moderator podzielił się historią zmarłego niedawno młodego animatora Grzegorza Mroczki i życzył nam byśmy tak, jak on pozostawili po sobie w ludzkich sercach „dobry ślad”.

Niedzielna Jutrznia, której przewodniczył ksiądz Paweł Płatka zaowocowała refleksją nad potrzebą wzmacniającej modlitwy, która może mieć moc przemieniania otaczającej nas „pustyni” w życiodajne oazy.

Pierwsza tego dnia prelekcja dotyczyła pytania: czy ruch Światło-Życie potrzebuje doświadczeń charyzmatycznych? Ksiądz dr Wojciech Nowacki odwołując się do swoich własnych przeżyć wykazał, że jest to właściwie pytanie retoryczne, gdyż Ruch wyrasta właśnie z takich doświadczeń i wciąż z nich czerpie swą siłę. Istotna była wskazówka, by równolegle z otwarciem na doświadczenia charyzmatyczne nie zaniedbywać rozwoju intelektualnego i nie zapominać o posłuszeństwie wobec Kościoła. Ksiądz Wojciech zwrócił też uwagę, że wszelkie charyzmaty i dary mają swój cel i miejsce. Korzystanie z nich bez konkretnych odniesień to jak zakładanie pełnego stroju nurka i pozostawanie na brzegu – dopiero skok do wody i pełne zanurzenie pozwala na korzystanie z ich mocy. Nie nadają się do używania „na sucho”, trzeba skoczyć „na głębię”.

Norbert Dawidczyk z Odnowy w Duchu Świętym opowiedział o swoim życiu, w którym wraz z żoną Joanną już od wielu lat starają się podążać za głosem Ducha Świętego. Wskazał konkretne, praktyczne metody rozeznawania zarówno na płaszczyźnie egzystencjalnej jak i profetycznej. Podzielił się też lękiem związanym z ryzykiem oddania swej woli w Boże ręce i zaprosił do wytrwałości oraz wzbudzenia w sobie postawy wdzięczności.

O obecności Ducha Świętego podczas modlitwy pouczył nas natomiast ksiądz Ryszard Nowak. Na początku wspomniał, że każda modlitwa jest charyzmatyczna, gdyż wypływa z Ducha Świętego. Następnie w spokojnych ale jakże porywających słowach wykazał bezzasadność przeciwstawiania modlitwy charyzmatycznej modlitwie liturgicznej. Zachęcił do formowania swego ducha, gdyż poziom uporządkowania wnętrza ma duży wpływ na sposób przeżywania modlitwy. Wołanie wypływające z nieuporządkowanej duszy, zamiast modlitwy charyzmatycznej może stać się modlitwą histeryczną. 

Następnie wysłuchaliśmy wezwania do ewangelizacji wygłoszonego przez ks. Zbigniewa Snarskiego. W mowie pełnej Ducha odkrywał przed nami posłannictwo, do którego kieruje Duch Święty wszystkich, których wypełnia. Ks. Zbigniew wskazywał, że wspólnota, która nie ewangelizuje umiera i przekazując cztery warunki skutecznego działania zaprosił do włączenia się w realizację Bożych dzieł. 

W prelekcji wygłoszonej przez Parę Krajową DK Kasię i Pawła Maciejewskich usłyszeliśmy o konkretnych obszarach, w których możemy realizować posłannictwo Ducha. Relacjonując owoce synodu o rodzinie Kasia i Paweł przedstawili siedem wezwań, jakie wystosowali biskupi do chrześcijańskich rodzin prosząc o ewangelizacyjne zaangażowanie. 

Uczestnictwo w XL Kongregacji Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie zakończyliśmy dziękczynieniem u stóp Częstochowskiej Madonny.