Odnawianie i pogłębianie osobistej relacji z Bogiem, formacja biblijna i duchowa, a także świadome przyjmowanie sakra­mentów – to główne cele programu duszpasterskiego na rok 2010/2011. Wpisuje się on w trzyletni program „Kościół domem i szkołą komunii”, który pokazuje, że potrzeba szerokiej propozycji duchowego rozwoju, odwagi zapraszania do wchodzenia na drogę do­świadczenia wiary, stwarzania możliwości poznawania tego, czym jest modlitwa, życie duchowe, praca nad kształtowaniem sumienia, dora­stania do coraz głębszej więzi z Bogiem.

„W komunii z Bogiem”, „Kościół naszym domem”, „Być solą zie­mi” – to hasła, które przez kolejne trzy lata będą towarzyszyły progra­mowi duszpasterskiemu „Kościół domem i szkołą komunii”, który w myśl ustaleń Episkopatu będzie realizowany w Kościele w Polsce. Ha­sło to zostało zaczerpnięte z listu apostolskiego Jana Pawła II „Novo millennio ineunte”. Papież pisał w nim: „Czynić Kościół domem i szkołą komunii: oto wielkie wyzwanie, jakie czeka nas w rozpoczyna­jącym się tysiącleciu, jeśli chcemy pozostać wierni Bożemu zamysłowi, a jednocześnie odpowiedzieć na najgłębsze oczekiwania świata”.

Papieskie wołanie o krzewienie „duchowości komunii” nakierowu­je na podstawowy sens słowa communio, które odnosi się do zjedno­czenia z Bogiem przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym. „Zanim przystąpimy do programowania konkretnych przedsięwzięć, należy krzewić duchowość komunii, podkreślając jej znaczenie jako zasady wychowawczej wszędzie tam, gdzie kształtuje się człowiek i chrześcija­nin, gdzie formują się szafarze ołtarza, duszpasterze i osoby konsekro­wane, gdzie powstają rodziny i wspólnoty” – podkreślał Jan Paweł II.  – Chodzi o duchowość, którą znamionuje osobowe otwarcie się na Boga i na to, co daje, czyli o postawę zawierzenia Bogu, kontemplacji Boga – wyjaśnia bp Andrzej Czaja. – Stanowi ona podstawę komunii człowieka z Bogiem i niesie wielką szansę obudzenia i ożywienia bra­terstwa wszystkich wiernych, ich otwartości na świat oraz współpracy z ludźmi dobrej woli. Bez tych postaw trudno tak urzeczywistniać Ko­ściół, aby był domem dla swych dzieci i szkołą jedności dla świata.

Na okres trzech lat pracy duszpasterskiej, program proponuje pieśń, która pokazuje prawdę o Kościele – „Kościół to nie tylko dom z kamieni i złota”, w której śpiewamy, że „Kościół żywy i prawdziwy to jest serc wspólnota”.

Pierwszy rok realizacji nowego cyklu duszpasterskiego dla Kościoła w Polsce, poświęcony komunii z Bogiem, pragnie bardzo mocno za­akcentować potrzebę formacji opartej na Piśmie Świętym. Akcentuje także formację duchową wiernych dorosłych, zachęcając do tworzenia lub rozwijania w diecezjach szkół formacji duchowej. – Komunia z Bo­giem buduje się przede wszystkim przez Słowo i sakrament, dlatego Program zwraca uwagę na sakramenty w duszpasterstwie, akcentując zwłaszcza potrzebę inicjacji chrześcijańskiej oraz przygotowanie do przyjęcia sakramentów, ich celebrowanie oraz towarzyszenie wiernym po przyjęciu sakramentów – podkreśla abp Stanisław Gądecki, prze­wodniczący Komisji Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski.

Przełożenie ogólnopolskiego programu na poszczególne dziedziny duszpasterstwa w Polsce jest zadaniem delegatów i asystentów Konfe­rencji Episkopatu Polski oraz duszpasterzy krajowych. Z kolei dostoso­wanie ogólnopolskiego programu duszpasterskiego do specyfiki po­szczególnych diecezji spoczywa w pierwszym rzędzie na biskupie die­cezjalnym. Konkretne propozycje dla parafii to m.in. prowadzenie ka­techez liturgicznych przed Mszą św. i wspólna modlitwa świeckich i duchownych Liturgią Godzin. Program proponuje także wprowadze­nie celebracji nabożeństw pokutnych. Jak czytamy, spowiedź nie po­winna być jakimś machinalnym, przedświątecznym rytuałem, lecz ma być włączona w całe życie wiary, modlitwy, pracy nad sobą i systema­tyczną formację. Nabożeństwo pokutne ma też ukazywać, że „każdy grzech nie dotyka tylko mnie osobiście, lecz także całą wspólnotę, a skoro swoim osobistym grzechem szkodzimy innym, to i swoją pokutą we wspólnocie z innymi możemy budować Kościół”.