Współcześnie wiele osób żyje w wewnętrznym zakłamaniu, karmiąc się iluzjami i półprawdami dotyczącymi ich samych i otaczającego świata. Niejednokrotnie są całkiem nieświadomi tego faktu. Tymczasem odkrycie jacy naprawdę jesteśmy (czasem będące odkryciem bolesnej prawdy o naszych słabościach), jest warunkiem radosnego spotkania z miłością Pana Boga. Ojciec F. W. Faber zachęca czytelnika do pochylenia się nad kwestią samozakłamania w naszym życiu – jego mechanizmami, źródłami, rodzajami, by na końcu zaproponować pewne środki zaradcze. Bez zbędnych upiększeń i błyskotliwie pokazuje w jaki sposób człowiek buduje świat własnych iluzji, w których z czasem coraz bardziej się zapętla: „wszystkie warianty samozakłamania to rodzaj błyskawicznie atakującej choroby, która chce zainfekować nas jak najwcześniej, a przy tym już w początkowych etapach jest bardzo trudna do wyleczenia”. Mówiąc o charakterystykach samozakłamania autor podkreśla z kolei, że „samozakłamanie natomiast jest delikatne, bezszelestne, pełne dyplomacji, rozważne nawet w pośpiechu, pieczołowite we wszystkim, co robi. Pracuje ono jak chemik w laboratorium – czysto, schludnie, wedle właściwych miar, a przede wszystkim – idealnie na czas, do minuty”.

Lektura książki "O samozakłamaniu" nie jest lekka, łatwa i przyjemna, a niejednego czytelnika może wprawić w irytację czy zakłopotanie. W jej trakcie, odnosząc czytany krótkimi fragmentami tekst do własnego życia, odkrywa się bowiem mechanizmy samozakłamania w nim obecne, których często nie było się zupełnie świadomym, a które zmuszają do przemiany życia duchowego. Autor podkreśla także, że praca nad demaskowaniem mechanizmów samozakłamania w życiu duchowym jest pracą na całe życie. Tak więc mimo iż zmierzenie się z książką "O samozakłamaniu" wymaga określonego wysiłku i odwagi, zwłaszcza w Roku Wiary warto je podjąć dla pogłębienia naszej relacji z Bogiem, do większego zaufania Jego ojcowskiej miłości. Stanięcie w prawdzie i prostota serca to najskuteczniejsze narzędzia, które mają nam w tym dopomóc.