Kościół coraz silniej zauważa potrzebę nowej ewangelizacji. Jest ona skierowana do tych, którzy oddalili się od Kościoła w krajach od dawna chrześcijańskich. W Watykanie powstała Rada ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji, a w 2012 r. odbędzie się synod biskupów dotyczący tego zagadnienia.

Żyjemy w epoce głębokiej sekularyzacji, w której zatracono umiejętność słuchania i rozumienia słów Ewangelii jako przesłania żywego i ożywczego ­- czytamy w Lineamenta, które mają pomóc przygotować synod o nowej ewangelizacji. Dokument ten zwraca uwagę, że czasy współczesne nie sprzyjają przekazywaniu pamięci zbiorowej oraz wartości, na których mają budować przyszłość nowe pokolenia.  Wymieszanie kultur, zjawisko nie znane wcześniej na tak szeroką skalę, ma coraz bardziej decydujący wpływ na życie osób i świadomość zbiorową. „Dochodzi do skażenia i rozpadu podstawowych punktów odniesienia w życiu, wartości, dla których można się poświęcać, więzów, poprzez które jednostki kształtują swą tożsamość i odkrywają sens życia". To tylko niektóre z zagrożeń współczesności. Ich poznanie nie powinno jednak napawać lękiem i pesymizmem.

Właśnie brak radości i nadziei znajduje się wśród przeszkód nowej ewangelizacji. „Często ów brak radości i nadziei jest tak silny, że narusza samą tkankę naszych wspólnot chrześcijańskich. Nowa ewangelizacja ma być w tych kontekstach nie obowiązkiem, dodatkowym ciężarem, który trzeba ponieść, lecz środkiem zaradczym, który jest w stanie przywrócić radość i życie, tym rzeczywistościom, które są więźniami swych lęków".

Niezbędne staje się otwarcie na świat, na zdobycze współczesności i wypracowanie nowych form docierania do ludzi. „Nowe konteksty, z którymi mamy się skonfrontować, wymagają przeprowadzenia krytyki stylów życia, struktur myśli i wartości, języków komunikacji. Owa krytyka będzie też musiała funkcjonować zarazem jako autokrytyka współczesnego chrześcijaństwa, które wciąż na nowo musi się uczyć rozumieć siebie wychodząc od własnych korzeni" - czytamy. Wymaga to od chrześcijan odwagi, by zadomowić się na „nowych areopagach". Chrześcijanie muszą odnaleźć środki i sposoby na to, by „również w tych ultranowoczesnych miejscach było obecne dziedzictwo edukacji i mądrości, które przechowuje tradycja chrześcijańska".
Pełen ufności i zachęty jest końcowy apel dokumentu: „Podchodźmy zatem do nowej ewangelizacji z entuzjazmem. Uczmy się słodkiej i pokrzepiającej radości ewangelizacji, również wtedy, gdy wydaje się, że głoszenie jest sianiem pośród łez (por. Ps 126, 6)".

Pojęcie nowej ewangelizacji - jak czytamy w Lineamenta - wprowadził bł. papież Jan Paweł II  w czasie pierwszej pielgrzymki do Polski. Podczas Mszy św. w sanktuarium Świętego Krzyża w Mogile, 9 czerwca 1979 r. mówił: „Tam, gdzie stawia się krzyż, powstaje znak, że dotarła już Dobra Nowina o zbawieniu człowieka przez Miłość. (...) Kiedy postawiono opodal tego miejsca nowy, drewniany krzyż, było to już w okresie milenium. Otrzymaliśmy znak, że na progu nowego tysiąclecia - w te nowe czasy i nowe warunki wchodzi na nowo Ewangelia. Że rozpoczęła się nowa ewangelizacja, jak gdyby druga, a przecież ta sama, co pierwsza". Papież wyraźnie rozdzielał pojęcia reewangelizacji i nowej ewangelizacji. Jak dopowiadają Lineamenta, „nowa ewangelizacja nie oznacza «nowej Ewangelii», bo «Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki» (Hbr 13, 8). Nowa ewangelizacja oznacza adekwatną odpowiedź na znaki czasu, na potrzeby współczesnych ludzi i narodów, na nowe konteksty kształtujące kulturę, poprzez którą wyrażamy naszą tożsamość i poszukujemy sensu naszego istnienia".

XIII Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów na temat „Nowa Ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej" odbędzie się w Rzymie od 7 do 28 października 2012 r.

Ojciec Święty Benedykt XVI we wrześniu 2010 r. utworzył w ramach struktur Stolicy Apostolskiej Radę ds. Spraw Krzewienia Nowej Ewangelizacji. Także Kościół w Polsce  - w ślad za decyzją Stolicy Apostolskiej - utworzył Zespół ds. Nowej Ewangelizacji. Będzie on funkcjonować w ramach Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa.