Książka ojca Leona Knabita to zapis rekolekcji poprowadzonych w Tyńcu mających nakreślić drogę chrześcijanina do świętości. W krótki i chwilami żartobliwy sposób Autor stara się pokazać jaką drogą kroczyć, aby świętość osiągnąć; jako dwa przykłady do naśladowania są pokazywani święci apostołowie Piotr i Paweł. Ojciec Leon pokazuje ich drogę spotkania Mistrza w kontekście świętości ich życia. Przyglądając się postawom św. Piotra i Pawła możemy odnaleźć nasze własne życiowe postawy i wybory, których dokonujemy. Droga do świętości to najpierw spotkanie Jezusa, a następnie trwanie mimo wszystkich przeciwności albo przynajmniej trzymanie się i wracanie do Boga po każdym odejściu, jak to miało miejsce w przypadku św. Piotra. To także dawanie świadectwa bez względu na to, co się dzieje i jak źle to może się skończyć: ponoszeniem trudów i cierpień czy nawet śmiercią męczeńską, jak to miało miejsce w przypadku apostołów Piotra i Pawła.

Ojciec Leon pisze ponadto o powszechnym powołaniu do świętości w kontekście wiary, nadziei, szukania prawdy i dobra. Podkreśla, że niezależnie jaki człowiek by był, jeśli chce być blisko Pana Boga, to jego zbliżanie się do Niego musi owocować w stosunku do innych ludzi, taki człowiek musi dawać świadectwo. Chodzi o to, aby człowiek był w pełni przeświadczony, że inni ludzie tylko dzięki Chrystusowi mają być zbawieni i wobec powyższego postawa wobec drugiego człowieka powinna być zawsze postawą INTELIGENTNEGO ŁOWCY. Nie jest celem własny sukces osoby ewangelizującej, ale to, aby dzięki świadectwu danego człowieka inni ludzie byli lepsi. Chodzi o dzielenie się tym, co udało się zmienić w pracy nad sobą dzięki Jezusowi albo raczej co udało się Bogu w danym człowieku dokonać mimo ciągłych wysiłków ze strony człowieka do zaciągania wstecznego biegu przy każdej nadarzającej się okazji. Zachęcam do lektury i refleksji nad własną drogą do świętości i postawą inteligentnego łowcy!