Jak przystało na porządną zimę Kopią Górkę przysypał śnieg. Szczególnie w grudniu odśnieżanie było wyjątkowo ciężką pracą, ale odpowiedzialni za nią domownicy znosili to dzielnie. Ich wysiłek był potrzebny, ponieważ Centrum Ruchu Światło-Życie nie zapadło w zimowy sen, ale cały czas było i nadal jest w ciągłej gotowości aby przyjąć pielgrzymów.
Na przełomie roku rozpoczął się tu sezon na rekolekcje tematyczne. Na dobry początek odbyła się Oaza Rekolekcyjna Diakonii. Uczestnicy byli w różnym wieku, ale o podobnych żywiołowych charakterach. Łączyło ich także entuzjastyczne podejście do podjęcia odpowiedzialności za ruch. Swoją energię mieli okazję spożytkować w tańcu podczas zabawy sylwestrowej po zakończeniu rekolekcji.
Wieczorem w Objawienie Pańskie obchodziliśmy wszystkie kopiogórskie pomieszczenia z kadzidłem, kredą i wodą świeconą, aby uświadomić sobie na nowo, że całemu naszemu domowi błogosławi Chrystus.
Kilka dni później w święto Chrztu Pańskiego w uroczystej mszy odpustowej uczestniczyła z nami rozśpiewana grupa Domowego Kościoła z Ukrainy. Tego samego dnia z doroczną wizytą duszpasterską przybyli do nas księża z naszej parafii.
W drugiej połowie stycznia przyjechały do nas zespoły diakonii miłosierdzia, aby wspólnie z księdzem moderatorem generalnym zastanowić się nad swoją tożsamością – co to znaczy być „miłosiernym jak Ojciec” w Ruchu Światło-Życie. Dla wielu osób oprócz rozważań rekolekcyjnych ważny był także przyjazd do źródeł ruchu i możliwość spojrzenia na wszystko z nowej perspektywy – szczytu Kopiej Górki.
Początek lutego upłynął nam oraz uczestnikom kolejnych rekolekcji na rozbijaniu Namiotu Spotkania, czyli odkrywaniu bezcennej wartości spotkania z Panem twarzą w twarz. Ta praca trwała nieustannie – na modlitwie osobistej i liturgii, podczas konferencji, na spotkaniach w grupach, przy posiłkach oraz w przerwach na kawę. Prowadzący – ksiądz Tomasz Jaklewicz – nie starał się zamknąć tematu modlitwy w jakichś określonych ramach, ale poszerzał nasze spojrzenie na tę kwestię, a jego obfitujące w dygresje wywody inicjowały ożywione komentarze oraz dalsze dociekania. Ten czas spotkania był także wypełniony życzliwymi spojrzeniami, uśmiechami i inteligentnymi żartami.
Drugiego lutego grupa rekolekcyjna z Kopiej Górki wraz z domownikami i gośćmi złączyła się z rodzinami z Domowego Kościoła (które przeżywały Oazę Rekolekcyjną Diakonii Rekolekcji II stopnia), aby uczcić Dzień Światła. Pobłogosławiony ogień nieśliśmy w procesji spod figury Niepokalanej do kaplicy Centralnego Domu Rekolekcyjnego DK mieszczącej się przy ul. Jagiellońskiej 100.
W połowie miesiąca, kiedy po wielu słonecznych dniach większość śniegu już stopniała, w Centrum Ruchu pojawili się oazowicze pragnący poznać bliżej życie i dzieło ks. Franciszka Blachnickiego. Wytrwale (czasem do późnych godzin nocnych) słuchali opowieści Doroty Seweryn oraz poznawali szczegółowo historię i symboliczne oraz teologiczne znaczenie obiektów znajdujących się na Kopiej Górce. Nie byli jednak tylko biernymi słuchaczami, ale przenikliwie dopytywali o interesujące ich szczegóły.
Poza grupami, które odprawiają w Krościenku nad Dunajcem rekolekcje, przybywa tu także wiele osób, które przyjeżdżają w okoliczne góry na ferie i chcą przy tej okazji pomodlić się w kaplicy Chrystusa Sługi albo przy grobie założyciela. Cieszymy się bardzo z takich zapowiedzianych i niezapowiedzianych wizyt i zachęcamy do odwiedzin wszystkich członków i sympatyków Ruchu Światło-Życie przebywających w okolicy.
Mamy nadzieję, że wiosną czeka nas jeszcze więcej tak pięknych spotkań i dobrych wydarzeń. Zapraszamy!