„Założycielem DK jest Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki (1921–1987). W rozwoju DK ściśle współpracowała z Założycielem siostra Jadwiga Skudro RSCJ”. Te dwa zdania z trzeciego punktu Zasad Domowego Kościoła są najlepszym świadectwem roli, jaką w rozwoju gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie odegrała siostra Jadwiga. Obecna niemal od początku powstania kręgów rodzin, towarzyszyła im przez ponad trzydzieści lat, podejmując przez wiele lat posługę w Centrali Ruchu na rzecz Domowego Kościoła a przede wszystkim nieustannie jeżdżąc po całej Polsce i nie tylko Polsce, spotykając się z kręgami, prowadząc rekolekcje i uczestnicząc w nich.
Siostra Jadwiga Skudro urodziła się w Kijowie 17 grudnia 1914 r. (według obowiązującego tam kalendarza juliańskiego 4 grudnia). Uczyła się w szkole sióstr Sacre Coeur w Zbylitowskiej Górze k/Tarnowa, gdzie w 1933 r. zdała maturę. W 1936 r. rozpoczęła postulat w Zgromadzeniu Sióstr Sacre Coeur. Nowicjat przeżywała w Belgii, gdzie 7 marca 1939 roku złożyła pierwsze śluby zakonne. Po wojnie, w 1947 r. siostra Jadwiga złożyła śluby wieczyste.
Pracowała jako nauczycielka i wychowawczyni dziewcząt w szkołach prowadzonych przez siostry Sacre Coeur – w Warszawie, Poznaniu i Zbylitowskiej Górze. Pełniła również urząd ekonomki.
W 1974 r., na zaproszenie ks. Franciszka Blachnickiego siostra Jadwiga, przyjechała do Krościenka nad Dunajcem na oazę rodzin, by podzielić się swoją wiedzą na temat ruchu Equipes Notre Dame. Z ruchem tym zetknęła się w 1972 r. – przy okazji pobytu w domu swego zgromadzenia w Paryżu odwiedziła centralę Equipes Notre Dame, gdzie zapoznała się z założeniami ruchu i materiałami. W tym akurat czasie ks. Blachnicki szukał materiałów, które można by wykorzystać w formacji rodzin – stąd zaproszenie siostry Jadwigi na oazę.
Po tych wakacjach ks. Blachnicki zaproponował Siostrze Jadwidze współpracę w organizowaniu i prowadzeniu Ruchu Wspólnot Rodzinnych – jak wówczas nazywano powstającą gałąź rodzinną Ruchu Światło-Życie. Władze zakonne wyraziły na to zgodę i od 1 stycznia 1975 roku Siostra podjęła na stałe współpracę z ks. Blachnickim. Miała wówczas ponad 60 lat – była więc właściwie w wieku emerytalnym. A jednak wówczas rozpoczął się najbardziej intensywny okres jej życia.
Przez 15 lat siostra Jadwiga mieszkała w domach Ruchu Światło-Życie – początkowo w Lublinie, a następnie w Krakowie. Prowadziła rekolekcje, tłumaczyła i opracowywała materiały formacyjne dla Domowego Kościoła. Od 1975 roku uczestniczyła w redagowaniu listu „Domowy Kościół”. Uczestniczyła w pierwszej oazie III stopnia w Rzymie w 1979 r.
W 1990 r. siostra Jadwiga zamieszkała w domu zakonnym w Warszawie, jednakże niemalże do ostatnich chwil życia w dalszym ciągu uczestniczyła w życiu Domowego Kościoła, nadal prowadząc rekolekcje i biorąc udział w licznych spotkaniach DK.
Brała udział w Kongregacjach Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie, w Oazie Rekolekcyjnej Diakonii Jedności, w latach 1991-94 w Nadzwyczajnej Kongregacji Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie. W 2006 i 2007 r. uczestniczyła w Kongregacji Diakonii Ruchu Światło-Życie, w lutym 2007 r. podczas Kongregacji Odpowiedzialnych Ruchu przyjęła błogosławieństwo nowych członków stowarzyszenia „Diakonia Ruchu Światło-Życie”. Moderator generalny Ruchu Światło-Życie ks. Roman Litwińczuk mówił wówczas: „z całą mocą posługuje Domowemu Kościołowi, przemierzając całą naszą Ojczyznę i również zagranicę, aby dzielić się tym skarbem, jaki kiedyś odkryła. Nikt już nawet nie wie, jak długo to trwa, bo Siostra gdzieś zgubiła dowód osobisty. I nie dociekajmy tego, życząc aby w pełni sił mogła tę posługę jak najdłużej pełnić. Aby ciągle była dla nas takim niedościgłym wzorem łaski Bożej, która nie pada na ziemię, ale na serce i uzdalnia do służby. (…) Siostro Jadwigo, nasz Ruch na Twoją decyzję znajduje w dzisiejszym czytaniu tylko jedno słowo: oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia”.
W 2007 r. na IV Światowym Kongresie Rodzin w Warszawie, siostra Jadwiga została szczególnie uhonorowana za długoletnie zaangażowanie w służbę pomocy rodzinie.
Ostatnim spotkaniem siostry Jadwigi był opłatek par diecezjalnych Domowego Kościoła w styczniu 2008 r. Miała wówczas 93 lata! W następnych miesiącach stan jej zdrowia się pogorszył, nie mogła już wyjeżdżać. Latem 2008 r. napisała do pary krajowej „pożegnalny bilecik”, w którym zapewniała: „nawet po śmierci nie dam Wam spokoju!”. Odwiedzana regularnie przez przedstawicieli kręgu centralnego (ostatni raz dwa tygodnie przed śmiercią) do końca żywo interesowała się sprawami Domowego Kościoła, zapewniała o swej modlitwie.
Moderator generalny Ruchu ks. Adam Wodarczyk w dniu śmierci siostry Jadwigi powiedział: „Siostra Jadwiga była wielkim darem od Pana Boga, nie tylko dla Ruchu Światło-Życie i szczególnie Domowego Kościoła, gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie, ale przede wszystkim dla Kościoła. (…) Dzisiaj pochylamy się nad tajemnicą powrotu do domu Ojca osoby, która stała się wielkim apostołem rodzin, która całe swoje życie, szczególnie ostatnie 36 lat, towarzyszyła rozwojowi wielkiej pracy formacyjnej wśród rodzin w ramach Domowego Kościoła. (…) Jako moderator generalny Ruchu Światło-Życie myślę z ogromną wdzięcznością wobec Boga za to, że postawił na naszej drodze taką właśnie osobę, która całkowicie oddała się Panu Bogu i służbie rodzinom, tej bardzo ważnej części Kościoła Chrystusowego i pokazywała tym rodzinom, jak należy żyć Ewangelią na codzień, jak budować domowy Kościół. Zawsze w takich momentach, kiedy przeżywamy odejście tak ważnej, wielkiej osoby, z jednej strony przeżywamy jakieś poczucie smutku, bólu rozstania, który zawsze towarzyszy śmierci bliskich, ważnych nam osób. Ale z drugiej strony jest to myśl też pełna pokoju, ponieważ uświadamiam sobie, że teraz siostra Jadwiga będzie się wstawiać i orędować za sprawami całego Ruchu Światło-Życie, w tym szczególnie też gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie – Domowego Kościoła przed obliczem Pana i rozpoczyna się nowy etap jej misji”.
Pogrzeb siostry Jadwigi odbył się w Warszawie 30 IX 2009 r. Eucharystii koncelebrowanej przez kilkudziesięciu kapłanów przewodniczył bp Stanisław Budzik – sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski, poprzedni delegat Episkopatu ds. Ruchu Światło-Życie. W uroczystościach uczestniczyło blisko tysiąc osób.
„Siostra Jadwiga zebrała nas dzisiaj na Dniu Wspólnoty – powiedział moderator generalny Ruchu Światło-Życie ks. Adam Wodarczyk w homilii. – Ona czyniła w kolejnych pokoleniach małżonków uczniów Pańskich. Takie było jej życie. Dziękujemy ci, siostro Jadwigo, za to, co pozostawiłaś w naszych sercach przez swój entuzjazm, radość życia i świadectwo wiary”.
Siostra Jadwiga została pochowana na cmentarzu na Grabowie w kwaterze Sióstr Sacré Coeur.