Zaraz po listopadowych rekolekcjach kapłańskich rozpoczął się nowy rok liturgiczny. „Marana tha! Przyjdź, Jezu Panie, w swej chwale do nas zejdź!” - w okresie adwentu w kaplicy Chrystusa Sługi na naszej wspólnotowej Eucharystii często brzmiał ten śpiew, wyraz naszego radosnego i pobożnego oczekiwania na przyjście Emmanuela. Przygotowywał on nas do uroczystości Narodzenia Pańskiego oraz kierował oczy serca ku powtórnemu przyjściu Pana na końcu czasów.

Adwent to tradycyjnie też czas rekolekcji. Dlatego na Kopią Górkę docierały od różnych wspólnot i od kapłanów moderatorów naszego Ruchu prośby o modlitwę w intencji rekolekcji ewangelizacyjnych. Wciąż także płyną do nas prośby o modlitwę o uzdrowienie i wyzwolenie z nałogów zwłaszcza alkoholizmu, przez wstawiennictwo Ojca Franciszka.

Niezwykle uroczyście świętowaliśmy Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny. W kaplicy Chrystusa Sługi wraz z zaproszonymi gośćmi pod przewodnictwem ks. Jana Mikulskiego, Moderatora Unii Kapłanów Chrystusa Sługi przeżywaliśmy Eucharystię oraz nieszpory, a wieczorem w sali jubileuszowej wysłuchaliśmy koncertu młodzieżowej orkiestry kameralnej ze Lwowa pod kierunkiem pani Oksany Trunko, skrzypaczki Opery Lwowskiej.

W nowennie przed świętem 8 grudnia po nieszporach i różańcu modliliśmy się Aktem Oddania Ruchu Niepokalanej Matce Kościoła, wykonując śpiew skomponowany do słów tego Aktu z Exsultate Deo „Niepokala-na Dziewico, bądź naszą miłością”. Ogarnialiśmy w tej modlitwie wszystkie sprawy Ruchu, a także Kościoła, Ojczyzny i nasze osobiste.

Wcześniej niż dotychczas podjęliśmy przygotowania do Wigilii, ponieważ miało nas być więcej niż zwykle. Razem z zaproszonymi gośćmi do wigilijnej kolacji zasiadło 18 osób. Po uroczystej kolacji przy gitarowym akompaniamencie długo śpiewaliśmy piękne polskie kolędy, a o północy uczestniczyliśmy w pasterce w kościele parafialnym. W dzień Bożego Narodzenia spotkaliśmy się wszyscy na Kopiej Górce, aby długo kolędować i wspominać różne wydarzenia związane z kolędami i kolędowaniem.

Zaraz po świętach, 27 grudnia przyjechali do nas animatorzy ze Słowacji (grekokatolicy) z moderatorem krajowym ks. Peterem Komanickym, aby przeżyć swój dzień skupienia na temat diakonii, a pomagała im w tym Grażyna, dzieląc się wizją diakonii naszego Ojca Założyciela. Wieczorem 27 grudnia, tradycyjnie już od lipca w tym dniu miesiąca, przeżywaliśmy w kościele parafialnym Eucharystię w intencji beatyfikacji Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. W koncelebrze, oprócz ks. Jana Mikulskiego, który zainicjował tę modlitwę uczestniczyło kilku kapłanów, w tym również ks. Peter.

Na przełomie roku (29 XII 2008 - 1 I. 2009) przyjechało do nas około 60 osób na Noworoczną Oazę Modlitwy. „Posłani przez Ducha Świętego” - to temat przewodni, który wybrzmiewał każdego dnia we wszystkich punktach programu. Nauczycielem ewangelizacji w posłuszeństwie Duchowi Świętemu był dla nas św. Paweł Apostoł.

Pierwszego dnia było dużo czasu po obiedzie na spacerek „do upadłego”; niektórzy wybrali się zdobywać zasypane śniegiem Pieniny, a inni spacerowali nad Dunajcem.

Wieczorem 30 grudnia długo kolędowaliśmy i słuchaliśmy wierszy pani Teresy Paryny, poetki z Przemyśla.

W drugim dniu NOM-u poszczególne grupy przedstawiały sceny z życia Apostoła Narodów. W ten sposób czytaliśmy wspólnie Dzieje Apostolskie, odpowiadając na wezwanie Ojca Świętego Benedykta XVI: „Zebraliśmy się więc nie po to aby rozważać dawne dzieje, nieodwracalnie minione. PAWEŁ CHCE PRZEMAWIAĆ DO NAS DZISIAJ! - Pytamy się dzisiaj nie tylko o to, kim był Paweł? Pytamy zwłaszcza: kim jest Paweł? Co mówi do mnie?”

Natomiast w Sylwestra po uroczystej kolacji w opróżnionej ze stołów i krzeseł jadalni trwały zabawy i tańce. Przed północą przez godzinę modliliśmy się adorując Najświętszy Sakrament oraz dziękując i uwielbiając Boga w Tajemnicy Wcielenia.

Nowy Rok przywitaliśmy śpiewem Te Deum oraz składając sobie życzenia słowami Błogosławieństwa Aaronowego. Naszym pragnieniem jest, aby to błogosławieństwo towarzyszyło nam wszystkim przez cały Nowy rok 2009: „Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem”.